Hakodate, Morioko en Kakunodate10-15 sept
15 september 2019 - Hakodate, Japan
Tot nu toe logeerde ik bij mensen thuis. In de stad Hakodate ben ik een paar dagen in een hotel. Goeie planning, want het kost wel energie om steeds een balans te vinden tussen me aanpassen aan wat mijn hosts willen (zoals Mitsu, die om 5 uur opstaat) en mijn eigen gang gaan. Dus eerst even goed bijslapen.
De havenstad Hakodate ligt mooi aan een baai en heeft een grote vismarkt. Toeristen kunnen er zelf inktvissen vangen uit een grote bak. Ter plekke hakt de visboer wat poten af, scheurt de ingewanden eruit, snijdt alles in mooie stukken en maakt er een bordje mee op. De inktvisstukjes bewegen dan nog... Er zijn veel liefhebbers (zie filmpje). Maar gelukkig, er is ook een koffietentje op de markt. De koffie is al klaar. In grote kannen in de koelkast, want in Japan wordt veel ijskoffie gedronken. Hij hoeft alleen nog opgewarmd. Wat melk opkloppen et voilá, japanse café latte! Behalve ik en een ander europees type, zijn hier geen liefhebbers voor.
‘Pachinko Entertainment’ staat op een groot gebouw. Het personeel in zwart-witte uniformen heet de gasten welkom met een buiging. Binnen is een oorverdovend lawaai van dreunende machines. Gokapparaten staan opgesteld in eindeloos veel lange rijen. Een overdaad aan schetterende neontinten, de nederlandse kermis is er niks bij. Het is nog geen 11 uur, maar toch zijn al aardig wat mensen - veel ouderen - hun geluk aan het beproeven. Op de servicecounter kan de pachinko-speler alles krijgen wat hij nodig zou kunnen hebben, zoals een nagelknippertje, een leesbril, pleisters, een dekentje, een kussen en een meisje.
Ik heb Hokkaido achter me gelaten en ben in het noorden van Honshu aangekomen. Hier kon ik geen hosts vinden en ook geen hotel in de plaats waar ik heen wilde. Ik moest daarom uitwijken naar een stad waar mijn reisgidsen weinig woorden aan vuil maken. Maar Morioka is de gezelligste stad tot nu toe én daar is het net dit weekend aki matsuri (herfst festival). Je hoort overal in de stad het geluid van trommels en ‘s middags is er een grote feestelijke optocht, waar jong en oud aan meedoet met muziek en praalwagens.
Even beetje rust. Naar het dorpje Kakunodate met zijn huizen uit de samoeraiperiode. Die huizen van rond 1800 liggen in prachtige tuinen met oude hoge bomen aan weerszijde van een brede laan. Splendidly preserved, zegt de Lonely Planet, en zo is het ook. Een van die samurai was geïnteresseerd in wetenschap over anatomie die Hollanders introduceerden in Japan en zo hing daar De anatomische les van Rembrandt naast een japanse prent met hetzelfde onderwerp.
Bij jouw Japan-belevenissen voel ik me weer helemaal thuiskomen. Zo vreemd, en toch allemaal zo bekend. En niet alleen omdat er een schilderij uit de Nieuwmarktbuurt hangt. Misschien moet je nog eens een klein filmpje in een Panchinko-hal maken. Kunnen we horen wat een trommelvlies-beschadiging dat kan opleveren. Hao du! Gee
Weer leuk en enerverend je belevenissen te lezen. Leuk een geheel andere cultuur te zien en door je goede schrijverij dichtbij te halen. Herken wel beelden vanuit de keren dat ik zakelijk In Japan was.
Wat ontzettend leuk om je zo te kunnen volgen. Mooi verhaal en prachtige sfeervolle beelden. Dank Miriam
Het filmpje brengt mij als lezer wel heel dichtbij jouw belevenissen. Prachtig die kleuren. En bijzonder om alle leeftijden in die optocht vertegenwoordigd te zien.
Liefs, Yvonne Willemsen
Wat heel veel Japan in zo'n korte tijd .. en wat een verschil met Rusland !
Ik geniet van je verhaal en de foto's.